Ρόδια - Γούρια " à la elenfly"

Ανήμερα Πρωτοχρονιάς που μαζεύεται όοοολη η οικογένεια στο δικό μας σπίτι, 12-14 μεγάλοι και 6 παιδιά, συνηθίζω να βάζω για τους μεγάλους  -τα παιδιά βρίσκουν τα δώρα τους στο δέντρο- ένα συμβολικό δωράκι δίπλα στο πιάτο τους. Πέρυσι τα έφτιαξα μόνη μου, μπρελόκ και γούρια για τον καθένα ξεχωριστά. Φέτος σκεφτόμουν τι να κάνω που να μην χρειάζεται πολύ χρόνο και να είναι όμορφο κι έπεσα πάνω στα ρόδια της elenfly που την ευχαριστώ ιδιαίτερα για την ανάρτηση!!! Τα έφτιαξα λοιπόν με εφημερίδα και μετά πηλό, σύμφωνα με τις οδηγίες, τα έβαψα με χρυσό σπρέι και λίγο κόκκινο στο τέλος και έκοψα καρδούλες από τσόχα, γιατί δεν είχα τόσο μικρά κουπ-παπ για να τα κόψω από πηλό. Έφτιαξα 7, ένα για κάθε σπιτικό και ελπίζω να αρέσουν και να φέρουν τύχη  σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Το ίδιο εύχομαι και  σε όλες και όλους σας. Καλή Χρονιά με ευτυχία και υγεία!

Τραπέζια με πλακάκι

Δύο μικρά τραπέζια 40Χ40 ντύθηκαν με πλακάκι σε τρία χρώματα. Επειδή πρόκειται να μπουν στον ίδιο χώρο, σκέφτηκα να τα κάνω χρωματικά κάπως αντίθετα μεταξύ τους, για να μη φαίνονται  μονότονα και νομίζω πως το αποτέλεσμα δικαίωσε την επιλογή μου. Αυτή τη φορά έβγαλα φωτογραφίες σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, βήμα-βήμα, μέχρι το τελικό φινίρισμα.  Πληροφορίες σχετικά με τα υλικά και το κόστος μπορείτε να βρείτε και στην ανάρτησή μου Τραπέζια ντυμένα με ψηφίδα / πλακάκι

Τα υλικά που χρειάστηκα: Σφυρί, κόφτης πλακιδίων, έτοιμη κόλλα πλακιδίων και φυσικά… πλακάκια.

Η έτοιμη κόλλα είναι όπως φαίνεται στη φωτογραφία.

Στρώνουμε ένα χαλάκι εργασίας, βάζουμε ένα-ένα πλακάκι μέσα σε μία σακούλα, με την καλή του πλευρά να κοιτάει στο πάτωμα, και το σπάμε με το σφυρί χτυπώντας πάνω από τη σακούλα, έτσι ώστε να μην πετιούνται κομμάτια γύρω μας. Έπειτα σχηματίζουμε το περίγραμμα του τραπεζιού -χωρίς να κολλάμε-, διαλέγοντας τις γωνίες που μας ταιριάζουν καλύτερα και τα κομμάτια που έχουν μία ίσια πλευρά. Αν χρειαστεί, προσαρμόζουμε κάποια στα μέτρα μας με τη βοήθεια του κόφτη. Στα συγκεκριμένα τραπέζια χρειάστηκε να στρογγυλέψω τις γωνίες για να ταιριάζουν με εκείνες των τραπεζιών. 

Αφού σχηματίσουμε το περίγραμμα, αρχίζουμε να κολλάμε ξεκινώντας πρώτα με τις γωνίες.  Έπειτα τελειώνουμε μία-μία τις πλευρές. Αν χρειαστεί να κόψουμε κάποιο κομμάτι στην άκρη για καλύτερη προσαρμογή, το κάνουμε.

 

Το γέμισμα του πλαισίου είναι πιο εύκολο. Αραδιάζουμε κομμάτια στην επιφάνεια του τραπεζιού και πειραματιζόμαστε. Όταν μας ικανοποιεί το αποτέλεσμα, αρχίζουμε να κολλάμε και συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο, μέχρι να φτάσουμε στο κέντρο. Με τον κόφτη κόβουμε μόνο όταν δεν μας ταιριάζει κανένα κομμάτι. Το ακανόνιστο σπάσιμο με το σφυρί δίνει ωραία σχήματα και όπως βλέπετε εγώ έχω χρησιμοποιήσει κομμάτια όλων των μεγεθών. Είναι σημαντικό να βάζετε λεπτή στρώση κόλλας στο πλακάκι, έτσι ώστε να μη χρειάζεται μετά ιδιαίτερο αλφάδιασμα.

Καμιά φορά ξεφεύγει λίγη κόλλα παραπάνω, γι’ αυτό καθώς προχωράμε προς το κέντρο, δοκιμάζουμε με έναν μακρύ χάρακα, αν είναι η επιφάνεια στο ίδιο ύψος. Όταν κάποιο κομμάτι βρίσκεται πιο ψηλά, το πατάμε με το χάρακα, μέχρι αυτός να πατήσει ίσια. Προσωπικά δεν έχω καταφέρει μέχρι τώρα να πετύχω την απόλυτα ίσια επιφάνεια, αλλά εκεί είναι και η γοητεία του χειροποίητου.

Κάπως έτσι φαίνεται το τραπέζι αφού έχει τελειώσει το κόλλημα. Τα κενά είναι αλλού μεγαλύτερα κι αλλού μικρότερα.  Στο σημείο αυτό πρέπει να αφήσουμε την κόλλα να στεγνώσει πολύ καλά. Εγώ στοκάρω πάντα την επόμενη μέρα.

Το δυσκολότερο στάδιο είναι κατά τη γνώμη μου η επιλογή του χρώματος του στόκου.Εδώ την πάτησα κυριολεκτικά με αποτέλεσμα να κάνω διπλάσιο κόπο και στο τέλος τα τραπέζια να έχουν ατέλειες, που ευτυχώς δε φαίνονται, παρά μόνο από κοντά. Συνήθως χρησιμοποιώ λευκό στόκο που τον χρωματίζω με ακρυλικό χρώμα. Αυτή τη φορά είπα να βάλω έναν με χρώμα που είχε περισσέψει από την κατασκευή του σπιτιού. Έλα όμως που βγήκε πολύ πιο έντονος, με αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζουν τα πορτοκαλί πλακάκια! Ευτυχώς που δεν είχαν γεμίσει καλά όλα τα κενά κι έτσι έφτιαξα δεύτερο στόκο, αναμιγνύοντας τον χρωματιστό με λευκό, πρόσθεσα και λίγο κίτρινο ακρυλικό και το ξαναπέρασα. Στη φωτο φαίνεται ο έντονος στόκος. Αυτόν που φαίνεται στην πρώτη φωτο τον έφτιαξα την επόμενη μέρα που ήμουν μόνη. Το πρόβλημα ήταν πως μετά το τρίψιμο, εμφανίστηκε σε κάποια σημεία ο έντονος στόκος και δημιούργησε "λεκεδάκια".

Για το στοκάρισμα χρησιμοποιώ μια πλαστική σπάτουλα για ζύμη κέικ! Δυστυχώς έσβησα κατά λάθος τη φωτογραφία που δείχνει πώς φαίνεται το τραπέζι αφού απλώσουμε το στόκο, οπότε θα το περιγράψω: Παίρνουμε στόκο με τη σπάτουλα, τον αφήνουμε πάνω στην επιφάνεια και τον απλώνουμε με τη σπάτουλα προς κάθε κατεύθυνση, έτσι ώστε να γεμίζουν τα κενά λερώνοντας ταυτόχρονα τα πλακάκια. Πώς απλώνει ο Παρλιάρος κάποια υλικά επάνω στον πάγκο και τα δουλεύει πέρα-δώθε με τη σπατουλίτσα του;;; Ακριβώς έτσι!!! Αφού τελειώσουμε, αφήνουμε καμιά ωρίτσα να σταθεί ο στόκος και μετά απομακρύνουμε με ένα καλά στιμμένο σφουγγάρι ό,τι περισσεύει. Την επόμενη μέρα -αν τελειώσουμε βράδυ- ή το βράδυ -αν τελειώσουμε πρωί-  κάνουμε το τελικό καθάρισμα, χρησιμοποιώντας την πράσινη πλευρά από ένα σφουγγάρι πιάτων. Βρέχουμε, στίβουμε και μετά τρίβουμε τον στόκο που έχει κολλήσει στα πλακάκια, μέχρι να γυαλίσουν. Για πρώτη φορά χρησιμοποίησα σήμερα κι ένα σιλικονούχο διάλυμα για το φινίρισμα. Είχα διαβάσει κάπου στο διαδίκτυο πως τα ψηφιδωτά πρέπει να "σφραγίζονται" αφού τελειώσουν. Ρώτησα λοιπόν στο κατάστημα δομικών υλικών όπου ψωνίζω διάφορα, και μου έδωσαν ένα διάλυμα που υποτίθεται πως προστατεύει τον αρμό από το λέρωμα, και διευκολύνει στο καθάρισμα.Θα δείξει... Πάντως στην αφή φαίνεται κάποια διαφορά.

Και ιδού το αποτέλεσμα:

Χρόνια Πολλά!

Χρόνια Πολλά σε όλη τη "Γειτονιά" !!!

Εύχομαι να περάσετε τις μέρες αυτές μαζί με αυτούς που αγαπάτε και μακάρι η νέα χρονιά να φέρει σε όλους υγεία, ευτυχία, γέλιο, χαρά!

Χριστουγεννιάτικες συνθέσεις

Το Σαββατοκύριακο υπήρξε πολύ δημιουργικό για όλα τα μέλη της οικογένειας. Εγώ ασχολήθηκα με τα μπισκότα μου και δύο τραπεζάκια που "ντύνω" με πλακάκι -θα τα δείτε όταν τελειώσουν-  και τα παιδιά έφτιαξαν από μία  σύνθεση με κεριά για το χριστουγεννιάτικο μπουφέ του γυμνασίου τους. Εγώ έβαψα λευκά κεριά με κόκκινο και χρυσό σπρέι και αποξήρανα τις φέτες πορτοκαλιού στο φούρνο. Τα κορίτσια προμηθεύτηκαν τα υπόλοιπα υλικά, κανέλες, καρπούς από πυράκανθο, κουκουνάρια, κορδέλα, γιρλάντα και κλαδιά έλατου και έκαναν την τελική σύνθεση, στερεώνοντας την γιρλάντα και τα κλαδάκια με πινέζες πάνω στο ξύλο. Τα κεριά δεν είναι κολλημένα, αλλά μπηγμένα σε καρφιά με σχεδόν ανύπαρκτο κεφάλι,  έτσι ώστε να μπορούν να α ντικατασταθούν εύκολα. Οι κανέλλες, τα κουκουνάρια και οι φετούλες πορτοκαλιού κολλήθηκαν με κόλλα κρυσταλιζέ. Α, να μην ξεχάσω και τη συμβολή του "καλού" μου που έφερε φέτες από κορμό δέντρου, ξυμένες και καθαρές και έβαψε και τη μία.

Τραγανά Μπισκότα

Εκτός από τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές με τους μαθητές, είναι παράδοση εδώ και πολλά χρόνια να φτιάχνουμε όλοι μπισκότα, τα οποία μοιραζόμαστε στο τελευταίο μάθημα της χρονιάς, ακούγοντας χριστουγεννιάτικα τραγούδια ή παρακολουθώντας κάποια χριστουγεννιάτικη ταινία. Συνήθως επιλέγουμε κλασσικές γερμανικές συνταγές, φέτος όμως τους έδωσα και μία πιο σύγχρονη, που είμαι σίγουρη πως θα τους αρέσει, κι έχω και τη δικαιολογία πως τη βρήκα σε γερμανικό site. Τη μετέφρασα, την έφτιαξα σήμερα και σας παρουσιάζω τα δικά μου μπισκοτάκια “κέρασμα” για τους μαθητές μου. Είναι πανεύκολα και πεντανόστιμα!  Δοκιμάστε τα και θα με θυμηθείτε, ειδικά όσες έχετε παιδιά.

Τραγανά Μπισκότα /Knusprige Kekse

125γρ. βούτυρο

75γρ. καστανή ζάχαρη

2 βανίλιες

1 αυγό

55γρ. cornflakes (κίτρινα καλαμποκιού ή ολικής ή ανάμικτα)

1 φακελάκι (100γρ.) σταγόνες κουβερτούρας

175γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 φακελάκι baking powder


Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς. Χτυπάμε με το σύρμα τα 6 πρώτα υλικά, προσθέτουμε τα 2 τελευταία και ξαναχτυπάμε. Στρώνουμε χαρτί ψησίματος σε ένα ρηχό ταψί και με δύο κουταλάκια -το ένα βοηθάει το άλλο- αφήνουμε στο ταψί βουναλάκια ζύμης. Βγαίνουν 45-47 κομμάτια. Ψήνουμε στους 170 βαθμούς, πάνω-κάτω, περίπου 25 λεπτά. Αφήνουμε τα μπισκότα να κρυώσουν και τα διατηρούμε σε μεταλλικό κουτί, αν βέβαια δεν εκτελεστούν επί τόπου,  που λέει και η γλυκιά μας Betty!!!

Επιτέλους ΧΙΟΝΙ!!!!!

Αυτή την εικόνα αντικρίσαμε σήμερα πρωί-πρωί και φαντάζεστε βέβαια τη χαρά των παιδιών. Τα σχολεία κλειστά και συνεχίζει να ρίχνει... Τα δεντράκια του κήπου, ντυμένα στα λευκά, θυμίζουν πραγματικά Χριστούγεννα, εδώ που το χιόνι είναι πολυτέλεια. Εφτά χρόνια είχε να το στρώσει καλά. Δεν βλέπω να κρατάει βέβαια, αλλά το χατίρι μάς το έκανε για φέτος! :)) Καλημέρα σε όλους!

Πιατέλα...παζλ σε χρυσό και κόκκινο

Βάφοντας με σπρέι τα παζλ για τα στολίδια της προηγούμενης ανάρτησής μου, μου άρεσαν τα αποτυπώματα που άφηναν στην εφημερίδα και σκέφτηκα πως θα μπορούσα να τα χρησιμοποιήσω και ως στένσιλ. Θυμήθηκα το πιάτο της Ανεράιδας, εκείνο με το ρόδι, που το είχε βάψει με σπρέι από την πίσω πλευρά, και έκανα τον εξής συνδυασμό: Γύρισα την πιατέλα ανάποδα, άπλωσα μερικά κομμάτια παζλ επάνω στην επιφάνεια και ύστερα την ψέκασα με χρυσό σπρέι. Αφού στέγνωσε, έβγαλα τα παζλ και γέμισα τα κενά που είχαν αφήσει, από την ανάποδη πλευρά πάντα, με κόκκινο χρώμα για ψευδοβιτρώ. Στην πραγματικότητα η πιατέλα φαίνεται πολύ πιο όμορφη απ' ότι στη φωτογραφία. Το διάφανο κόκκινο φέγγει και κάνει αντίθεση με το χρυσό. Ο συνδυασμός των χρωμάτων είναι χριστουγεννιάτικος, το μοτίβο όμως ξεφεύγει, κι έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και μετά τις γιορτές.

Χριστουγεννιάτικα στολίδια... παζλ!

Πήρα κομμάτια από παλιά παζλ των παιδιών και τα έβαψα με χρυσό σπρέι.

Ανά δέκα, τα κόλλησα με ατλακόλ, όπως φαίνεται στην εικόνα, σχηματίζοντας ένα στεφανάκι.

Πήρα δύο γιρλάντες, μία με τάρανδους από τσόχα και μία με αστεράκια σε τρία μεγέθη και... τις διέλυσα. Χρειάστηκα ακόμη, κουδουνάκια, λεπτή κόκκινη κορδέλα, ατλακόλ και μπόλικη φαντασία για τη διακόσμηση.

Adventskalender ή αλλιώς, Ημερολόγιο της Advent

Πρώτη Δεκεμβρίου σήμερα, καλό μήνα, και για πολλούς Ευρωπαίους, ιδιαίτερα τους Γερμανούς, ξεκινά η περίοδος της Advent που τελειώνει στις 24 με τον ερχομό των δώρων. Το ημερολόγιο της Advent δεν λείπει από κανένα σπίτι όπου υπάρχουν μικρά παιδιά και μπορεί να έχει διάφορες μορφές, ανάλογα με τη φαντασία της μαμάς, καθώς τις περισσότερες φορές είναι χειροποίητο. Το δικό μας Adventskalender, ήρθε από τη Γερμανία, από μια καλή φίλη και είναι χειροποίητο. Οι φίλες που δουλεύουν με τσόχα, θα μπορούσαν να το δοκιμάσουν. Γύρω από την παράσταση της φάτνης, έχει ραμμένα 24 κόκκινα κρικάκια, στα οποία δένω σακουλάκια από γκοφρέ χαρτί, με δύο σοκολατάκια μέσα, ένα για το κάθε παιδί. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλές ιδέες για την κατασκευή τέτοιων ημερολογίων, και μπορώ  να πω πως τα παιδιά το χαίρονται πολύ, ακόμα κι όταν μεγαλώσουν. Τα περισσότερα ημερολόγια έχουν νούμερα επάνω, 1-24 και το νόημά τους είναι να καταλαβαίνουν τα παιδιά, ιδιαίτερα τα μικρότερα που δεν έχουν σαφή αίσθηση του χρόνου, πώς ζυγώνει σιγά-σιγά η Παραμονή των Χριστουγέννων. Το πρώτο μας κρικάκι άδειασε κιόλας. Σε λίγες μέρες το ημερολόγιο θα γέρνει προς τη μια πλευρά!.